نقاشی کودکان روانشناسی
اصولا کودکان از طریق نقاشی کشیدن، قصهگویی، بازی کردن و … شناخته میشوند. به عبارتی نقاشی، زبان کودک است.
نقاشی به ما کمک میکند تا به دنیای درونی و روح کودک پی ببریم، بدانیم چه نیازهایی دارد، آیا کودک ما ناسازگار یا بیمار است؟ در بزرگسالی میخواهد چه کاره شود؟و …
روانشناسی نقاشی کودکان – تفسیر نقاشی کودکان
در صورتی که کودک، خود به کشیدن نقاشی علاقه داشته باشد، از کشیدن نقاشی لذت میبرد. اما اگر کودک را به کشیدن نقاشی مجبور کنید او این کار را از روی علاقه انجام نمیدهد.
شاید شما از آن دسته کسانی باشید که خط خطی کردن کاغذ توسط کودکتان برای شما بیمفهوم باشد. ولی به واقع کودک از خط خطی کردن کاغذ منظور خاصی دارد. این امر بیشتر به محدوده سنی کودک بستگی دارد. مفهوم این خطوط به عوامل فردی و تکاملی هرکس بستگی دارد. اختلاف و تفاوت فردی از همان ابتدا نمایان میشود و چون دوران خطنگاری قبل از نقاشی تمثیلی است بنابراین چیزی که در این دوره نمایان میشود خود نمایاندن کودک در مقابل حقیقت بیرونی یک امر کلی است. این خطخطیها به صورتهای مختلف یا با دقت و ظرافت یا در قسمتی محدود از کاغذ یا در تمام قسمتهای کاغذ با خطوط مداوم و یا مقطع و با رنگها و اشکال مختلف ظاهر میشوند، که همه با هم فرق دارند و نشانگر شخصیت کودک از نظر خلق و خو و قدرت او هستند.
روانشناسان تایید کردهاند که به هنگام بیان نخستین دوره خطنگاری، اگر کودکی تمام صفحه کاغذ را با خطوط پرکند ، بدین وسیله تمایلش را به تصاحب مکان بیشتری در قلب و عاطفه مادر نشان میدهد. این گونه تعبیر شاید به نظر رویایی باشد ولی به طور کلی در شکل کشیدن کودکان، تصویر مادر بیشتر از هر تصویری نشان داده میشود بنابراین طبیعی است که کودک تمام محبت و تمایلاتش را در ارتباط با مادر توجیه کند.
آنچه کودک به صورت خطخطی عرضه میدارد، به دلایل تکاملی نیز با هم فرق دارند و خطخطیهای یک کودک یکساله از نظر گستردگی و ساختار با نقش و خطهایی که یک کودک سهساله میکشد، خواهناخواه فرق اساسی دارد.
کودکان معمولا در یکسالگی است که مداد در دست میگیرند ولی به جای خط کشیدن بیشتر با مداد بر روی کاغذ میکوبند و بنابراین، به آسانی موفق نمیشوند اثری بر روی کاغذ بر جای بگذارند. ولی سرانجام در ۱۸ تا ۲۰ ماهگی به طور کامل موفق بهخط کشیدن میشوند. در سن دو سال و نیمهگی قدرت عضلانی کودک بیشتر میشود و هنگامی که خط را رسم میکند، با چشم نیز مراقب آن است تا آن خط از محدوده تعیینشده خارج نگردد. در سه سالگی، خطنگاری کودک دیگر فقط برای لذت بردن از حرکت یا فشار مداد بر روی کاغذ نیست، بلکه مایل است احساسات درونی خود را که در ارتباط با تجربههای زندگی کوتاهمدتش به دست آورده بیان کند و بتدریج با افزایش سن کودک، این خطوط بصورت عمودی، افقی، منحنی و … درخواهند آمد که هر یک بیانگر جنبهای از ابعاد شخصیتی هر کودکی هستند. اگر کودک سن کمی داشته باشد خطخطی کردن کاغذ برای سنین او یک کار عادی به شمار میآید و او سعی دارد با نقاشی کردن احساسات درونی خود را بروز دهد. اما اگر کودک این کار را در سنین بالا انجام دهد، معلوم است که به وسیله خطخطی کردن نقاشی خود، میخواهد نفرت خود را نشان دهد.
نظرات شما عزیزان: